دکلمه زیبای هزاران بار با صدای رضا حسین زاده



دکلمه زیبا عشق تو محراب من  از رضا حسین زاده

متن دکلمه:

عشق تو محراب من
قبله ام چمشانت
راه و رسم این طریقت
زنده ماندن با یادت
عشق تو داد به من
حکمت بودن را
از که آموخته ام
این چنین سوختن را
دیر زمانیست افسوس
درنگاهت مرده ام
آن نگاهت گفت به من
شیوه مردن را
من که بودم یک عمر
هر نفس بایادت
چرا گشت قتلگاهم
قبله ام چشمانت


دکلمه زیبا و و فوق احساسی وقتی تنهام



دل نوشته و  صدا از رضا حسین زاده

دکلمه زیبای هزاران بار با صدای رضا حسین زاده



دکلمه احساسی زیبا و عاشقانه هزاران بار از رضا حسین زاده

متن شعر دکلمه:


من از هزار راه پر تردید
به انتخاب تو شتافتم
تو نیز با هزار پیوند خورده بودی
تو هزاران آیه و قسم را بی شرمانه
به پیمان با دوستی که در هر نگاهت
هزاران بار بر من دشمن بود
چه مفت و ارزان به تاراج گذاشته بودی
پاره کن
هر چه میتوانی هزاران بار
چون آن هزاران آیه و قسم
هرچه که از او خاطره داری
با خاطرات همیشه ماندگار من
با نوشته های همیشه جاودان من
با دل هزاران بار خسته من
چه میکنی؟
هزاران بار دیگر پاره کن
رد هر جرم و هر خطایت
که چون آن آینه شکست
رخ زشتت در این هزار آینه شکسته
هزاران بار بیشتر

خواهد شد

اشعار گیج کننده

عشق معشوق عاشق عاشق معشوق بودن  
 عشق عاشق عاشق عاشق معشوق بودن
درد پردردیست درد پردرد بی درد بودن
غم بی غمی غم پرغمیست ازغم بی غم بودن
بسازم سازی که بسازم با سازم
بنوایم نوایی که بنواید این نوایم
ندانسته دانستی که دانستم ندانستی

که فهمیدم نمیفهمی که فهمیدی نمیفهمم


شاعر: رضاحسین زاده زمستان 1388 بندر عباس

بندرم

بندرم
باز من هستم
آرش
من همان بنده
در بندم
در بند
روزهایی
سیاه و خط خطی
در بند
روزگاریی
عبوس و پاپتی
بندرم
بندرگاهت
 پر زکشتی باد
ساحلت
 پرزعشق
آزادی باد
حال ما هم
بد نیست
روزگاریست
هوایش  

بندریست 


بندریست 

 از عشق
نه چون تو  

پر زکشتی
لیک
زکشتی نیز
خالی نیست
راستی
آن زمین لرزه
 یادت نیست؟
بند بند  

ترکهایش
دیگر
درخانه هایت
باقی نیست؟
من نیز اینک
چون تو
در بندبند 

 وجودم
هیچ بندی
از گلایه
دگر
باقی نیست
چاره ام چیست
مینویسم 

 اینک
برایت
بندرم
روزگارم
بد نیست 

آرش-بندر عباس-زمستان ۱۳۸۸

مجنون حاضر به جواب

مجنونی
 درعبورازشهری
 داد میزد
عشاقان شهر
حس بوییدن
تن یار
عشق است یا شهوت؟
عاشقی
باز آمد و گفت
عشق
مجنون فریاد زد
پس عشق
حجمه حسی است
که شهوت نامی
عاشقی دیگر
بازآمدوگفت:
گر زهرزه ایی
زشهوت
کام گیری
باز عشق است
مجنون گفت
حجمه اش کم
گربیش باشد
آری
باز عشق است
عاشق دیگر
برآشفت و گفت
پس چه عشقی است
که بعد کام
بی درنگ
خاموش است
مجنون گفت
عمرآن عشق کم
نوع آن عشق
عشق خاموش است
عاشقی دیگر
خروشان آمدو
بانگ زد
عاشقم من اما
کامی زشهوت
تا کنون نگرفتم
مجنون گفت
ای جوان
کامت سبز
همچنان
عاشق باش
لیک
انتظارت سخت است


بندر تنها!!

بندر خواستم باز با تو بگویم
از رسالت تا برق تا دانشگاه
از هتل هرمز تا ستاره
از پلنگ صورتی تا مرادی
ازجهان بار تا رجایی
برخرمن زیبای موج دریایت
می سرایم
باز هم شعر تنهایی
گفتم از شمال آمده ام
گفتی میدانم
گفتم خاکت دامن گیر است
این را نیز میدانی؟؟؟؟؟
گفتی میدانم
گفتم از بحر خزر آمده ام
و در این تنهایی
 سخت رسوایم
گفتی برسان سلام ما را به خزر!!
من نیز چون خزر تنهایم!
گفتم تو کوه داری چون گنوه
تودریا داری چون خلیج
ولی من واقعا تنهایم!
گفتی همه از آن تو!
 لیک من باز تنهایم
گفتم بامن بیشتر بگو
گفتی: از قیام عباس
از خلیج فارسم به عرب
تا مرگ هزاران ماهی
به مرگ هزارن معتاد
شاهدی تنها بودم
گفتم:راست میگویی
تونیز مثل من تنهایی!!1

به تنهایی

به تنهایی 

 چون گذشته 

 خیره برساعت دیواری!  

مینویسم 

 تلخ مثل همیشه! 

تیک تاک ساعت 

چه نوای بیضرب خوش آهنگی 

سقوط ثانیه ها 

من هنوز در بندرعباسم 

ثانیه های بینوایم 

 میگذرند شاید 

به جرم جرم بودن 

محصور زمانم 

واژهایی آشفته 

عشق شادی 

شاید غم و تنهایی 

ثانیه هایم را  

از این افکار خسته 

میربایند!! 

گاه گداری سیگار هم بد نیست 

آن نیز 

 همین ثانیه ها را میرباید  

تا نبودن 

تا نیستی 

راستی؟ 

به چند تیک تاک دیگر 

این نفس باقسیت؟ 

حل معما شاید 

در کشیدن سیگار بعدیست!! 

 

زندگی

زندگی؛ زندگی نگو           زندگی؛ به آن زندگی نگو

او پاییز درخت موندنه        مثل آن درخت پاییزی است

هریته روز                    که هر روزش

یه ته برگ سر               روی یک برگ

هیتو؛ای باد مین              در این باد(پاییزی)

 سرگردونه                   سرگردان است

یعنی بونه                    یعنی خواهد شد

یته روز                      یک روز

نردوبونی ویگیرم            نردبانی را بردارم

اون جی                      و از آن

جور بشوم                   بالا بروم

ای برگون                   و این برگها را

هرته که خنم                 هرکدام که دوست داشته باشم(روزهای خوب)

دو باره از نو باگنم؟         دوباره از روی درخت پایین بیاندازم؟

یا وقتی که                   یا آن زمانی که

او جوور ایسم              در آن بالا هستم

می غریب روزنه           روزهای غریبی وتنهاییم را

تشکه بزنم                  بردرخت گره بزنم

تا به همیشه دشکنام؟       تا که همیشه آنجا بچسبند(پایین نیایند)

موکه دونم                  من که میدانم

ای روزون                 این روزها

دهیچ وقت                  دیگر هیچ زمان

برنگردنن                   به عقب بر نمی گردند

بشوم                       بروم

می کوشتی مدادی          مداد کوچکم را 

ویگیرم                     بردارم

می آرزون                 و آرزوهایم را

یته بپسیه کاغذ سر         بر روی کاغذی پوسیده

هیچی خو ویسین         برای خودم  بیفایده و بی دلیل

 دچینم!!                   بنویسم(بگذارم-مرتب کنم)

 

 

رضا حسین زاده

کاش آن روز

کاش آن روز که چله برجهید
کاش آن روز
که نقش ایجاد شد
کاش آن روز
که در شهر لنگرود
زندگیم
پا گرفت و آغاز شد

من به دردی
گرفتار می آمدم!!!!

کاش دردی مرا
در دامن میگرفت
چند صباحی میگذشت و
بعد آن
دفترم پایان میگرفت

یا اگر بودم
نام بندر
در این دفتر نبود

کاش زیر این چرخ کبود
زندگی بود
اما
غربت نبود

کاش دفتر زندگیم همواره
مزین زاسم
لیلاکوه و چمخاله

خط به خط پر میشدو
بند به بند
زیبا بود

پکیج نرم افزاری آرش سافت

 

من نمی بخشم

به این سایتم یه سر بزنید: 

www.zavyeh.com

قلب عاشق ما

عشق                                      بیداد    من

باختن                  یعنی                    لحظه                 عشق

جان                          سرزمین             یعنی                        یعنی

زندگی                                 پاک من عشق                               لیلی و

قمار                                                                                    مجنون

در                          عشق یعنی ...                        شدن

ساختن                                                                                    عشق

دل                                                                                   یعنی

کلبه                                                                      وامق و

یعنی                                                                   عذرا

عشق                                                           شدن

  من                                                عشق

 فردای                                یعنی

  کودک                        مسجد

  یعنی             الاقصی

عشق  من

 

عشق                                      آمیختن                                         افروختن

یعنی                                 به هم          عشق                               سوختن

چشمهای                      یکجا                    یعنی                       کردن

پر ز                 و غم                            دردهای             گریه

خون/ درد                                                   بیشمار

 

  عشق                                 من

    یعنی                           الاسرار

    کلبه                  مخزن

     اسرار     یعنی

     عشق

دلکم

امشب دل من این غوغاکده  همیشه ز غم لبریزم باز بهاری شد وبارید.درخیابان منتهی به مغازه های ۷۰۰ دستگاه بندر عباس جای پای پسریست که سالهاست همه خیابانهای تنهایی را مردانه در نوردیده است.او که بالهایش زخمی ز درد روزگار است پرواز را همیشه به خاطر خواهد داشت.روزی خواهد آمد در این خیابانها به جای رد پای پسرک بر زمین اثر چکه های خونی باشد که هنگام اوج گرفتن و پروازش از بالهای زخمیش بر زمین چکیده شده است.